Een ogenschijnlijk simpele brandweermissie neemt een onverwachte wending in hallucinante, weirde en sinistere film.
Rio de Janeiro, 1996. Brandweervrouw Ana en haar team worden opgeroepen om een verzorgingstehuis te ontruimen vanwege instortingsgevaar. Eenmaal in het tehuis blijken de verzorgers en patiënten er heel andere ideeën op na te houden. Als het team het gebouw onderzoekt op schade en bewoners, stuit het op bizarre verrassingen.
De Argentijnse regisseur Cristian Ponce brak in één klap door met zijn debuut History of the Occult (2020), winnaar van de Black Tulip Award op Imagine 2021. Het gegeven van A Mother’s Embrace lijkt niet heel bijzonder, maar als het team eenmaal in het tehuis is neemt de film een bijzondere wending; wat een simpele opdracht lijkt, blijkt een tocht in een schimmenwereld zonder uitweg. Personages en situaties beantwoorden niet meer aan de logica en zorgen voor desoriëntatie bij brandweer en publiek. De hallucinante beeldtaal en een ontregelende geluidsband dragen verder bij aan een zeldzaam weirde en sinistere film.
