Dystopische klassieker over een maatschappij waarin het literaire erfgoed van de mensheid verbrand wordt.
Een totalitair regime zet de brandweer in om literatuur te vernietigen. Een exemplarisch lid van dit korps proeft van de verboden vruchten en raakt in de ban van dezelfde nieuwsgierigheid die hij eigenlijk hoort te bevechten. Een emancipatoire reis, van volgeling tot vrijdenkend individu.
De overheid moet van je boeken afblijven! Ray Bradbury schreef Fahrenheit 451 slechts vier jaar na George Orwells 1984, en het is een al even hartverscheurende dystopische waarschuwing voor de verstikkende invloeden waar onze maatschappij van wemelt. Fahrenheit, relevanter dan ooit, veroordeelt de populisten die onze laagste instincten aanspreken en kritisch denken de nek omdraaien door de oorlog te verklaren aan cultuur. In de interpretatie van François Truffaut, de literairste van de Franse Nouvelle Vague-regisseurs, en tot Technicolor-kleurenfestijn verheven door de cinematografie van Nicolas Roeg, is Fahrenheit nog steeds een van de meest originele en prikkelende aanklachten tegen conformiteit ooit.
Introductie: Gawie Keyser
De vertoning van Fahrenheit 451 op 28 oktober wordt ingeleid door filmcriticus Gawie Keyser. Keyser is de vaste filmcriticus van De Groene Amsterdammer. Voor zijn essays over film en cultuur ontving hij de Louis Hartlooper Prijs voor de beste filmpublicatie. Keyser geeft colleges over film en leven aan The School of Life. Eerder verscheen van hem Encyclopedie van de populaire cultuur (2006) en de roman De donkere kant van de straat (2009).
