Nieuws » 26 maart 2019

Film tip van Chris: Der goldene Handschuh

“Toen ik Der goldene Handschuh tijdens het filmfestival van Berlijn ging bekijken waren de eerste voorstellingen al geweest. De vakbladen en de Duitse kranten waren eensgezind: Fatih Akin had een walgelijke film gemaakt, eentje waarvan je je kunt afvragen of hij überhaupt gemaakt had moeten worden. Maar uit de hoek van de collega-festivals kwamen andere geluiden: een must see; en ook de trailer was veelbelovend.

Akin laat er geen gras over groeien en de eerste scène is meteen raak. Een keurige dame naast mij schoot snel de zaal uit, ongetwijfeld op zoek naar een fatsoenlijke arthouse-film. Intussen bouwde Akin verder aan het unieke universum van zijn film. Een verre planeet of een exotisch eiland kan bijna niet fantastischer zijn dan wat de maker ons hier voorschotelt: een wereld van verval, alcohol, sigaretten en Duitse smartlappen, gedrenkt in geel-bruinige kleuren, met personages voor wie het enige vooruitzicht de bodem van hun glas is. Nog niet eens het meest bijzondere is dat Akin alle glamour van de seriemoordenaar verwijderd heeft. Dat gebeurde in Henry, Portrait of a Serial Killer ook. Akin gaat verder en laat ons een hele onderklasse zien waarvan zijn hoofdpersoon de gewelddadige, moordende en racistische uitwas is. Verliezers van de maatschappij en van de tijd waarin zij moeten leven.

Een verre planeet of een exotisch eiland kan bijna niet fantastischer zijn dan wat de maker ons hier voorschotelt: een wereld van verval, alcohol, sigaretten en Duitse smartlappen, gedrenkt in geel-bruinige kleuren, met personages voor wie het enige vooruitzicht de bodem van hun glas is.

Niet alleen het geweld is indringend in Der goldene Handschuh, al zijn die scènes extreem en niet makkelijk om naar te kijken. Ook de bar uit de titel en het smerige, vervallen appartementje van Fritz Honka zijn bijna fysiek voelbaar. Je ruikt de overvolle asbakken en de geur van verschaald bier dringt zich op in je neusgaten.Na afloop van de film liep ik de gang in, tussen het glas en staal van een moderne Berlijnse bioscoop. Alles schoon, blinkend en glanzend. Ik wilde het liefst gaan douchen.”

Chris Oosterom

Artistiek Directeur Imagine Film Festival