Skip to main content

Welkom bij Fantastic Alchemy

Met een drietal specials op zondag, maandag en dinsdag kroop Imagine langzaam maar zeker naar zijn openingssalvo toe. Op woensdag 25 oktober was het dan zover. Met The Boy and the Heron, de nu al veelbesproken nieuwe film van de inmiddels 82-jarige anime-legende Hayao Miyazaki, gaat het festival officieel van start. Wordt het echt zijn laatste, of heeft de oude meester meer troeven achter de hand?

Alle voorstellingen waren zo snel uitverkocht, dat we er twee extra hebben ingelast, op zaterdagavond en zondagochtend. Kijk hier waarom je dit deels autobiografische meesterwerk niet mag missen. Kaarten te koop via Imagine en FilmHallen.

Op de gastenlijst

Zestien namen telt de (voorlopige) gastenlijst van Imagine. Ze komen uit alle hoeken van de wereld, deze makers van de nieuwe oogst aan horror, SF, fantasy en films die in al die hokjes tegelijk thuishoren of juist in geen van alle.

Een gitzwarte horrorkomedie over de aanschaf van een nieuwe koffietafel? De Spaanse regisseur Caye Casas (aanwezig op 18/10) maakt er in The Coffee Table een bloederig feestje van. De Fransman Adrien Beau is er zelfs twee keer (op 29 en 30/10) bij om The Vourdalak, zijn verfilming van een klassieke gothic novelle uit 1839 toe te lichten. Gedraaid op Super-16mm en gebruikmakend van animatronics belooft dit een van de weirdere films uit het programma te worden. En mocht de titel je bekend voorkomen; de vourdalak dook al eens eerder op in Mario Bava’s drieluik Black Sabbath uit 1963. Beau’s landgenoot Romain de Saint Blanquat is de regisseur van Bitten, een duister sprookje over twee meisjes die op een griezelig verkleedfeest terechtkomen. Roodkapje meets giallo meets Jean Rollin? De Saint Blanquat komt het op 27/10 uitleggen. De chauffeur van een lijkwagen krijgt in The Funeral de schrik van zijn leven wanneer zijn dode passagier, een vrouwelijk moordslachtoffer, toch niet helemaal… Enfin, je ziet het in deze huiveringwekkende Turkse variant van een genre dat steeds weer vergeefs wordt, eh, doodverklaard. Nagesprek met regisseur Orçun Behram op 26/10.

En noteer ook alvast de volgende gasten in je agenda:

Velasco Broca, regisseur Alegrías Riojanos (short), plus exhibition (Q&A 29/10) | Sean Price Williams en Talia Ryder, regisseur en hoofdrolspeelster The Sweet East (Q&A 26/10) | Graham Hughes, regisseur Hostile Dimensions (Q&A 28/10) | Sang Yong Lee, regisseur The Roundup – No Way Out (Q&A 27/10) | Stéphan Castang, regisseur Vincent Must Die (Q&A 27/10) | Marisa Crespo & Moisés Romera, regisseurs/producenten van You’re Not Me (Q&A 31/10) | F. Javier Gutierrez, regisseur The Wait (Q&A 27/10) | Sebastien Vanicek, regisseur Vermin (Q&A 26/10) | Anders Hultgreen, regisseur Septichexen (short) (Q&A 29/10) | Yichien Lee, regisseur TaiL (short) (Q&A 28/10).

Tips

Keuzestress? Naast bovengenoemde hier alvast een handvol aanraders voor de eerste helft van het festival. Om te beginnen maar liefst twee Aziatische Oscarinzendingen. In het Zuid-Koreaanse Concrete Utopia veegt een aardbeving zowat geheel Seoul van de kaart. In de enige intact gebleven flat proberen overlevenden er het beste van te maken. Totdat in deze mix van zwarte komedie en dystopische scifi primitieve instincten onvermijdelijk de overhand krijgen. Coming of age gaat niet zonder slag of stoot, maar in het Maleisische Tiger Stripes nemen de lichamelijke veranderingen bij pubermeisje Zaffan wel heel angstaanjagende vormen aan. In het conservatieve Maleisië werd de film, tot ongenoegen van regisseur Amanda Nell Eu, in een gecensureerde versie uitgebracht. Bij Imagine uiteraard de film zoals ie bedoeld is. Vrolijker gaat het eraan toe in Enter the Clones of Bruce Lee, waarvan de titel weinig aan duidelijkheid te wensen overlaat. Documentairemaker David Gregory sprak met distributeurs, experts en, uiteraard, de klonen zelf: Bruce Li, Bruce Le, Bruce Lo… vul de nog ontbrekende klinkers zelf maar in. Een fraai overzicht, maar ook een verhaal over wel en niet vervulde ambities. We blijven nog even in het Verre Oosten met het Japanse From the End of the World. Over een scholiere die droomt over een meisje uit het feodale Japan. Waarna het lot van de gehele mensheid ineens op haar schouders blijkt te rusten. Bizarre en breinbrekende retro-scifi. Geen genre Japanser dan anime. In Kurayukaba volgen we een privédetective en zijn hulpje op hun avontuur in een duistere parallelle wereld. Steampunk met een snufje film noir. Een minder vanzelfsprekende leverancier van Imagine-titels is Nigeria. Met Mami Wata zet ook dit Afrikaanse land zich op de genrekaart. Een mythische vertelling in messcherp zwart/wit, waarin eeuwenoud geloof en moderne tijd met elkaar in aanvaring komen. Ronduit curieus is de Britse documentaire Home Invasion, waarin we door kijkgaatjes van voordeuren naar de bedreig(en)de buitenwereld kijken. Een tech-horroressay over vermeende veiligheid. Laat die deur maar dicht.

Virtual Alchemy in Beeldend Gesproken

Imagine begeeft zich met virtual reality al enkele jaren buiten de gebaande filmfestivalpaden. Ook dit jaar selecteerden we het beste uit het mondiale aanbod. Te zien en te beleven in Galerie Beeldend Gesproken, tegenover de Filmhallen. Met drie (in programmaonderdeel VR Showcase ondergebrachte) korte en vier langere VR-presentaties. Geef je over aan de hilarische Mixed Reality-ervaring Gargoyle Doyle, het trippy Amazone-avontuur Origen en het duistere Jailbirds. En vergeet vooral de Nederlandse bijdrage niet. The Imaginary Friend van regisseur Steye Hallema biedt een unieke virtual reality-ervaring, waarbij de ‘kijker’ deel wordt van hoofdpersoon Daniel, oftewel: diens denkbeeldige vriend. Samen bestrijden ze de monsters in Daniels hoofd en samen verwerken ze het verdriet om Daniels overleden moeder. (Cinevillepas geldig.)

Begin maar vast met aftellen!